Adaptacja dziecka w przedszkolu

   adaptację ułatwia:  

adaptację utrudnia:  

• racjonalne podjęcie decyzji,

• pozytywne myślenie o placówce (zaufanie do personelu),

• poznanie placówki przez dziecko,

• wcześniejsze dostarczenie dziecku doświadczeń przebywania z innymi dorosłymi bycia bez mamy i taty,

• umożliwienie kontaktów z innymi dziećmi,

• usamodzielnienie dziecka,

• stopniowe przyzwyczajanie dziecka do placówki   (krótki czas pobytu, bez leżakowania),

• akceptacja dziecka i zrozumienie jego stresu, wspieranie go,

• okazywanie spokoju, poczucia bezpieczeństwa podczas rozstania,

• czas na bycie z dzieckiem po odebraniu go z przedszkola,

• ujednolicenie rytmu życia w przedszkolu i w domu.

• niepewność decyzji,

• brak zaufania do placówki, podejrzliwość wobec personelu,

• wyrzuty sumienia, niepokój, lek, poczucie zagrożenia,

• nieznajomość placówki,

• brak doświadczeń społecznych w kontaktach z innymi dorosłymi i dziećmi,

• nadopiekuńczość, wyręczanie dziecka w czynnościach związanychz samoobsługą,

• „rzucenie na głęboką wodę” - pełny wymiar godzin w przedszkolu,

• straszenie paniami,

• pośpiech, zdenerwowanie, zabieganie, brak czasu dla dziecka,

• brak zrozumienia dla trudnych zachowań dziecka, obrażanie się na dziecko, odrzucenie